38 jaar, 28 jaar RA en nu wil ik zwanger worden...

[Fran73]

Hallo allemaal, Ik stel me ook even voor. Ik ben bijna 39 jaar oud en en heb al sinds mijn tiende RA. Volgens artsen val ik in de categorie ernstig reumapatient, zelf vind ik dat reuze meevallen. Ik werk fulltime, heb een goede carriere, duik, ski, en heb doorgaans erg weinig last van mijn reuma. Nu heb ik sinds 20 maanden eindelijk een stabiele goede relatie en is die kinderwens toch nog boven gekomen, onverwacht eigenlijk. Ik ben nu 4 maanden gestopt met MTX en 3 maanden met Humira. Sinds afgelopen maand mogen we... zeg maar. De afgelopen 4 maanden gingen perfect, zonder medicijnen (af en toe een beetje hulp van Arcoxia) geen last, ik ben zelfs gaan skien tussen kerst en oud en nieuw. Sinds vorige week, met de intocht van de vrieskou, is het ineens bergafwaarts gegaan. Alles doet pijn, alles is stijf, steeds hoofdpijn en sinds maandag heel veel pijn in mijn onderrug. Ik heb gisteren van de reumatoloog een depot Prednison in mijn bil gekregen, moet me een week of drie helpen en dan hopen dat mijn lichaam zichzelf weer hersteld en dat het dus echt nu de weersomstandigheden zijn. Maar wat als dat niet zo is. Waar ik mee zit is dat ik mezelf niet met veel plezier en energie zie werken aan zwanger worden op deze manier... En de gyneacoloog heeft toch wel aangegeven, gezien mijn leeftijd, het is nu of nooit. Heeft iemand van jullie dat ook ervaren en wat doe je dan? Hoe vrij je nog met je partner als alles pijn doet? Ik durf eigenlijk ook geen paracetamol erbij te slikken. Ben benieuwd wat jullie ervaringen zijn?

[maris]

klinkt raar, maar neem gewoon die medicijnen (in overleg met je reumatoloog) die kunnen tijdens een zwangerschap! Wellicht helpt het (een beetje).
Ben zelf 2keer zwanger geraakt met medicijnen en velen hier hebben het "ook" op deze wijze gedaan.
Succes! En voor jou hoop ik dat het aan het weer ligt! Ik ben juist erg blij met deze "droge lucht". (maar de zomer is ook goed als maar niet gaat regenen enzo.... )
Mariska

[Amby]

Welkom Fran,

Toch wel heel fijn hoor dat je nog zo aktief kunt zijn ondanks de RA.
Over medicijnen en zwangerschap weet ik niet veel, gewoon overleg legen met je reumatoloog lijkt me het beste.

Sterkte!

[AP 1978]

Waar ik mee zit is dat ik mezelf niet met veel plezier en energie zie werken aan zwanger worden op deze manier... En de gyneacoloog heeft toch wel aangegeven, gezien mijn leeftijd, het is nu of nooit. Heeft iemand van jullie dat ook ervaren en wat doe je dan? Hoe vrij je nog met je partner als alles pijn doet?

Hoi,

Ik ben nu 25 weken zwanger van mijn eerste kindje. Ik gebruikte ook MTX en ben in verband met mijn kinderwens overgegaan naar Sulfasalazine (2000 mg) en Naproxen. Ik had (en heb) relatief weinig klachten, alleen een (zeer hardnekkige) ontsteking in mijn knie. Met de Naproxen ben ik gestopt na de positieve test en gelukkig houdt mijn ontsteking zich sindsdien aardig rustig en is het allemaal goed te doen. Sulfasalazine mag ik doorgebruiken, maar ik ben wel onder controle bij het ziekenhuis i.p.v. bij de verloskundige. Dat is overigens meer uit voorzorg, want mocht ik uiteindelijk tóch meer medicijnen nodig hebben, dan kreeg ik sowieso een medische indicatie.

Maar nu je vraag. Ik had er ook niet altijd zin in en energie voor. Omdat ik ook een wat onregelmatige cyclus had, heb ik ovulatietesten gebruikt (die kun je gewoon bij de drogist kopen). Ik wist dan precies wanneer de vruchtbare periode was. Rond die dagen gingen we dan elke dag aan het 'klussen', en op de andere dagen niet/minder. Op deze manier ging de druk er voor mij een beetje af. Het is weinig romantisch moet ik toegeven. Mijn vriend had er nog meer moeite mee dan ik, hij vond het echt heel naar om mij met pijn te zien, maar het was voor een goed doel en gelukkig was het bij ons gauw raak! Mijn advies is dus: Even door de zure appel heen bijten , hoe stom dat ook klinkt. Later komt het romantische en spontane wel weer... Veel succes!

[Blaine]

Hoi fran,

Welkom hier, wat ben ik jaloers op hoe het met je gaat en het leven dat je leid dat is hier een stuk minder rooskleurig , ondanks dat toch een grote kleine man van 2 jaar lopen, je weet van te voren gewoon niet hoe het met je zal gaan als je eenmaal zwanger bent misschien voel je je wel beter dan in jaren, misschien ook wel slechter dat weet niemand van te voren, hoe wij dat hier deden qua zwanger worden nou heel erg maar verplicht om de andere dag even " klussen" en tja het werkte hier tweede maand zwanger, nu zegt dat natuurlijk niets en heel hard gezegd je leeftijd werkt ook niet mee, maar proberen kun je het altijd en dan maar hopen dat het lukt. Succes met zwanger worden.

[Fran73]

Hi allemaal,

Bedankt voor jullie lieve reacties. Wel fijn om hier een en ander kwijt te kunnen. Slechts twee vriendinnen weten dat ik hiermee bezig ben, verder niemand. Ik ben natuurlijk al wat ouder en we hebben samen afgesproken dat we, als het niet met een jaar lukt, gewoon met z'n tweetjes verder gaan. Ik zit niet te wachten op continue vragen van iedereen hoe het gaat of het al zo ver is etc. En mijn moeder wil ik ook voorlopig nog geen hoop gaan geven. Niet makkelijk nu, want op mijn werk weten ze wel dat het slecht gaat nu even, maar niet dat ik al 4 maanden geen medicijnen heb en dat leidt tot heel veel vragen. Dus ergens een plek hebben om erover te praten is wel zo fijn. Het depot prednison werkt aardig, maar heb er nog een infectie aan een kunstgewricht in mijn pink bijgekregen, dus ook nog aan de penicilline. Helaas ben ik allergisch voor Sulfasalazine en ook Naproxen heeft in het verleden problemen gegeven. De ovulatietesten heb ik in elk geval in huis en die ga ik zeker gebruiken om gericht mijn energie erin te kunnen steken haha. Dit weekend moet ik ongesteld worden en ondanks dat ik er niet vanuit ga dat het de eerste maand meteen raak is, vind ik het toch spannend.

Ik houd jullie op de hoogte.
Fran

[SannePP]

Hoi Fran,
Wat rot dat je ook zo'n last hebt van je reuma, nu je geen medicatie slikt. Hopelijk zwakt het iets af nu het vriesweer over is en je pred hebt gehad.
Heeft de prednison geen effect op je vruchtbaarheid of op een eventuele aanwezige baby?

Ik zit in hetzelfde schuitje als jij. Je schrijft dat je soms Arcoxia gebruikt hebt. Wat is dat en welke invloed kan dat hebben op vruchtbaarheid en een ongeboren baby?

Sterkte en veel succes in elk geval! Hopelijk ben je snel zwanger!!

[Fran73]

Helaas is het er nog niet echt beter op geworden. Mijn hoop was inderdaad gericht op beter weer. Maar dat blijkt niet te helpen. Ik ga binnenkort terug naar de reumatoloog en dan wordt het waarschijnlijk op regelmatige basis prednison. Daar zit ik niet echt op te wachten, wat mij betreft is het allemaal troep. Arcoxia mag ik niet meer gebruiken, sinds het moment dat ik stopte met de pil. Dus dat zal geen goede pijnstiller/ontstekingsremmer zijn. Volgens mijn reumatoloog is prednison wel veilig. Ook hoor ik op dit forum verhalen over sulfazalazine en naproxen, maar voor de eerste ben ik heel erg allergisch en van de tweede krijg ik migraine-achtige hoofdpijn. Het vrijen beperken we zo veel mogelijk tot de meest vruchtbare dagen, maar mijn cyclus is ook nog eens volledig onbereknbaar op het moment.

Maar goed het is voor een goed doel denk ik dan maar, nu maar hopen dat het snel toch raak is....

[Fran73]

Vandaag ben ik begonnen met Prednison, ik hoop dat het gaat helpen. Ik heb nu maximaal 10mg per dag (1 a 2 per dag van 5 mg). Ik hoop dat het snel aanslaat en dat ik de dosis kan beperken straks tot 5 mg. Dat mag ik naar eigen inzicht bepalen.

[maris]

Succes! Hopelijk heb je snel (een beetje..en liever een boel) effect.

[SannePP]

Hoe gaat het nu met je?

[Fran73]

Sinds deze week lijkt alles zich redelijk te stabiliseren, dus de prednison slaat vooralsnog goed aan. Krijg ook weer wat meer energie gelukkig. Dus het gaat weer de goede kant. Nu maar hopen dat het snel 'raak' is. Heb 20 jaar de pil geslikt, dus ook die huishouding moet nog op gang komen ...

[Helpbrand]

Hey Fran. Hoe gaat het nu met je?

[Fran73]

Op zich gaat alles wel goed. Alleen mijn linkerpols blijft constant irriteren, maar verder mag ik niet klagen. Mijn cyclus blijft onvoorspelbaar, dus ik heb ondertussen al een fortuin uitgegeven aan ovulatietesten. Ik heb tot nu toe één keer een positieve test op een eisprong gehad, dus het lijkt er in elk geval wel op dat alles werkt. Maar goed, ben pas 5 maanden bezig natuurlijk dus zal echt nog even geduld moeten hebben.

[AP 1978]

Moeilijk, hé, dat geduldig zijn! Gelukkig vallen je klachten (relatief) mee...