Juro schreef:Ik ben het met marielle eens, wat valt er te accepteren? Ik weet dat er een grote kans is dat de pijn nooit meer weg gaat of zelfs erger zal worden. Daar zal ik dan inderdaad mee moeten leren leven. Als er eenmaal een diagnose gesteld zou worden zou ik dat kunnen accepteren. Wat ik niet kan accepteren is dat er in mijn ogen te weinig word onderzocht en dus ook niet behandeld word.
@lalage, lotgenoten contact kan ik hier ook vinden, als er een diagnose zou komen zelfs nog beter. Wat vond jij moeilijk aan de acceptatie en er mee omgaan? Waar liep je tegen aan? Wat maakte de diagnose dan moeilijker? Heel vragen vuur haha, sorry daarvoor, maar ik wil me graag een voorstelling maken van het effect van een duidelijke diagnose.
Een diagnose maakt het makkelijker! Daarom was ik ook heel blij dat ik na een half jaar van toenemende pijn te horen kreeg wat het was en dat er een behandeling voor bestond. Maar helaas zijn er ook veel mensen met pijn die nooit een diagnose krijgen. En ook dan is het mogelijk om te leren omgaan met je beperkingen. Maar in beide gevallen kan het een proces van jaren zijn en ik sta zelf nog maar aan het begin...