38 jaar, 28 jaar RA en nu wil ik zwanger worden...

[Blaine]

Spannend hoor zaterdag een terug plaatsing. Hier ook het traject mee gemaakt via een paar vriendinnen en die is niet mals . Spannende dagen dus voor jullie, duimen maar

[AP 1978]

Pfffff, schandalig zeg, zulke uitspraken! Tact staat helaas nog steeds niet in de functie-eisen van medici. Toch denk ik dat als je echt geen schijn van kans zou maken, die arts de behandeling ook niet zou uitvoeren. Ik duim voor jullie!

[Fran73]

Het is gelukkig allemaal best goed gegaan gisteren. Er zijn (gelukkig door een andere veel aardigere arts) 5 follikels weggehaald, waarvan 3 met een goede eicel. Ook de donatie van mijn vriend was bruikbaar, dus nu maar hopen dat ze elkaar in dat schaaltje goed weten te vinden. Dan heb ik aanstaande zaterdag de terugplaatsing en wordt het echt spannend. De 2 wachtweken schijnen het ergst te zijn, het meest frustrerend zeg maar. En ik ben een piekeraar die altijd alles veel te veel overdenkt en alle doemscenario's regelmatig laat passeren. Mijn vriend roept ook altijd dat hij zich nergens zorgen over hoeft te maken, want ik maak me al zorgen genoeg voor 2.

Overigens vond ik de punctie 100% meevallen. Via een infuus kreeg ik pijnstilling en verder duurde het voorbereiden en alles klaar zetten veel langer dan de punctie zelf.

[Blaine]

Nou gelukkig maar en nu maar hopen dat ze goede vriendjes worden .
Altijd spannend

[Gigi]

Spannende tijden voor jou dus! Ik duim voor je

[Fran73]

Hi allemaal, het wordt met de dag spannender. Ik zit in de laatste wachtdagen na de terugplaatsing. Volgens het protocol mag ik aanstaande zondag testen. Ergens durf ik het niet. Bang dat ik ondanks de hoop en het feit dat de kans nu toch wel aanwezig is, omdat ik 14 dagen na punctie nog niet ongesteld ben, toch zwaar teleurgsteld wordt, dat mijn lijf me weer voor de gek aan het houden is. Ik heb namelijk ook ontzettende pijnlijke borsten die ook echt wat groter lijken te zijn. En kleine krampjes in mijn buik. Natuurlijk leg ik alles dat ik in mijn buik voel nu op de weegschaal....

De reuma vlamt om de paar dagen op. Vooral schouders en elleboog zijn zwak. Nu is mijn ene elleboog echt ontstoken, kan mijn arm niet goed strekken en het is erg pijnlijk. Maar durf ook geen medicijnen extra te slikken. Anders zou ik nog wel een prednison extra nemen, maar ik durf zelfs nauwelijks aan de paracetamol. Ik zit nu op 10 mg prednison per dag en 2 paracetamolletjes per dag. En dan wilde de reumatologe nog wel dat ik een halve prednison per dag minder zou gaan slikken.... Heb het één dag geprobeerd, doe ik niet nog een keer.

Maar goed, nog even wachten en wachten en wachten...

[Steph]

Dag Fran,

Hopelijk is het deze keer "raak" en kan je genieten van een welverdiende zwangerschap!!
Ga je ondertussen nog altijd werken of doe je het even rustig aan?
Ik heb hier even in je verhaal gesnuisterd en zie dat je MTX en Humira nam.
Mocht jij dan de humira niet blijven doorspuiten tot de 4de maand van de zwangerschap?
Ik ben ook heel erg bezig met het zwangerschap gebeuren, zou graag begin juli stoppen met m'n medicijnen maar ik twijfel er heel erg aan of ik zal doordoen met de Humira.
M'n gevoel zegt NEE, er zijn nog niet genoeg onderzoeken gedaan om te weten of er niets aan je kindje zal mankeren en dan neem ik liever het zekere voor het onzekere. Maarja nu gaat het goed met me, m'n medicatie staat op punt en ik zie er tegenop om terug zoveel pijn te hebben maarja.
Ik geraak er blijkbaar ook geen wijs meer aan uit hoe lang humira nu eigenlijk in het lichaam blijft Op de bijsluiter staat er 5 maanden, reumatoloog zegt blijven doorspuiten, de één zegt 3 maanden pfeuw lastig
Mss weet jij me meer te vertellen hoe lang het effectief in het lichaam blijft?

Ik duim allesinds voor je!

Groetjes

[AP 1978]

Oeh spannend! Pijnlijke borsten was ook mijn eerste verschijnsel. Ik duim voor jullie! Je laat toch wel weten hoe de test is gegaan?

[Fran73]

Hi Steph, ik had een hele conservatieve reumatoloog. Van hem moest ik 3 maanden gestopt zijn met humira voor ik mocht beginnen aan de kinderwens. Net als met MTX. De gyn zei dat humira tot de zwangerschap gebruikt kon worden. Heb ze toen maar even samen laten overleggen om richting mij met een eenduidig advies te komen. Dat werd 2 maanden voor start met kinderwens zeg maar. Ik gebruik het dus al sinds november 2011 niet meer. Nadat ik gestopt ben met de humira is het bij mij nog een maand of 3 fysiek heel goed gegaan. Ben zelfs nog gaan skien in die periode. Na 3 maanden ging het langzaambergafwaarts. Dus mijn gevoel zegt dat het nog wel een aantal maanden doorwerkt, maar hoe lang zal misschien ook per persoon verschillend zijn. Ik ben wel de hele tijd full time door blijven werken, nu ook nog.

Al zou ik er vandaag liever even de brui aan geven en lekker naar huis gaan met een dekentje op de bank. Heb namelijk sinds halverwege de ochtend hele lichte bloeding (echt heel licht) en weeig gevoel in mijn buik en baal dus als een stekker. Het zegt misschien nog niets, maar mijn gevoel/intuitie zegt dat het dus niet gelukt is nu. Het huilen staat me nu even nader dan het lachen. Maar goed. Nog een paar uurtjes, zo meteen een vergadering, dan ga ik lekker naar huis en is het even weekend. Maandag IVF poli bellen, maandje wachten en waarschijnlijk opnieuw beginnen... Of ben ik nu te pessimistisch meteen.... Pffff hormonen

Succes Steph, het is geen makkelijke beslissing in elk geval. Vele hier zullen het me me eens zijn dat je er heel wat voor over moet hebben in onze situatie en hoe lief en begripvol en steunend en behulpzaam je partner ook is. Want dat is die van mij echt. Het meeste moet je toch zelf zien te handelen. Ik hoop dus dat wanneer je besluit het te doen, alles gewoon heel rustig en voorspoedig verloopt. Het is tenslotte ook weer bij iedereen anders, net als die hele kl---ziekte.

[Hermione]

Dat kan ook de innestelingsbloeding zijn...
Hier wordt héél hard voor je geduimd, ik weet hoe spannend het is als je graag zwanger wilt worden!

[Fran73]

Helaas, de lichte bloeding van gisteren is heel heftig geworden en gaat samen met verschrikkelijke buikpijn. Erger dan ook ooit eerder heb gehad met ongesteldheid... Bloeding ook trouwens... Vanmorgen voor de zekerheid een test gedaan (ik wist de uitslag natuurlijk wel) en die was uiteraard negatief.

Wel maar even een extra prednison genomen nu om de actieve ontstekingen wat tot rust te laten komen. Elk nadeel....

Op naar de volgende sessie. Na deze cyclus een cyclus wachten en dan mag het weer.... Gewoon doorgaan.

[Hermione]

ohw...

<<dikke knuff>>

[AP 1978]

Oh, wat een teleurstelling. In Groningen zeggen we nu: Kop der veur...

[Blaine]

Balen , je hoopt op beter nieuws. Succes

[AP 1978]

... En hoe gaat het nu met je? Houd je de moed er een beetje in en hoe is het met de reuma?