werken en weer ziek

[AnnemiekV]

Ik ben bij Ciran geweest.... Heb dat ook ergens hier in een topic omschreven wat dit persoonlijk voor mij betekende. Om het heel kort samen te vatten; de instelling bij Ciran is heel kort door de bocht "Als je maar lang genoeg denkt dat je niks hebt, mankeer je ook niks." Ik vond het vooral gedragstherapie.

[jesito]

Zulke reacties heb ik idd al meer gelezen.
Mijn probleem is alleen dat het UWV mij hier op zou kunnen afrekenen, dan zou ik er niet alles aan doen om beter te worden
Zo zei de bedrijfsarts.

[Goli]

Klopt inderdaad Jesito, als je de trajecten niet gaat volgen die ze je adviseren dan zeggen ze
dat je niet mee werkt.
Daarom moet ik ook maar een revalidatietraject in. Al gaat die mij niet van de pijn af helpen.
Verschrikkelijk als ze over psychische problemen beginnen, gewoon omdat dat lekker makkelijk voor ze is.
Hoeven ze niet verder te zoeken en te denken.

[jesito]

Het erge is dat dit het 3e soort revalidatieachtige traject is waar ze me in willen proppen.
Ik krijg steeds meer het idee dat die artsen allemaal onder een hoedje spelen met dat soort trajecten.

[AnnemiekV]

Ik ben daar ook via de bedrijfsarts heengestuurd destijds. Dus je hebt dan weinig te weigeren. Ik ben effe kwijt waar ik mijn relaas heb neergepend een paar dagen geleden hierover.
Laat je in elk geval niet teveel wijs maken daar. Ik heb uiteindelijk maar op alles "ja en amen" gezegd, had er de energie niet meer voor om ertegenin te gaan. Maar wat was ik blij dat ik er klaar was! En het heeft het bedrijf in zoverre geholpen dat ik nooit meer ziekgemeld ben geweest, want ik was als de dood er weer terug heen te moeten. (Alleen voor operatie thuisgezeten)

[jesito]

Het is gewoon een corrupt zooitje.
Ik had je bericht gevonden en het is gewoon een hersenspoelinstituut.
In principe zetten ze je hier gewoon mee onder druk en je komt er geen stap mee verder.
Ik ben al langere tijd ziek en ben bang dat het hiermee echt niet minder zal worden.

[AnnemiekV]

Ik heb even gegoogled, en de recensies liegen er niet om....Ze willen je zo snel mogelijk tijdens het traject volledig aan het werk hebben, omdat je de feeling met je werk anders verliest. Dus je hebt dan bijna een full time baan. Daarbij betaald de werkgever de intake van 1000,- en de rest betaald de verzekering. Ik weet nog dat ik vaak meteen vanuit mijn werk doorreed naar Venlo, mijn boterham in de auto moest opeten, want was geen tijd voor. Ik heb toen gedeeltelijk gewerkt, en gedeeltelijk gerevalideerd, en had een heel schema, want moest ook nog 3 kinderen onderbrengen op de gekste tijdstippen. En toen vonden ze nog dat ik mijn werk te weinig deed opbouwen.....ik was 5 dagen van de week bezig met uren werken, omdat ik niet aan mijn werkuren kwam, vanwege de reistijd en de revalidatie. Dan moest ik maar vroeger op de dag beginnen met werken was de reactie van Ciran. Tja, wij beginnen pas om half 10....ik mág geeneens eerder beginnen!!! Dus dan had ik 2 uur gewerkt, kon dan 3 uur door naar Ciran, maar kon daarna mijn werkdag niet meer afmaken, want die werkdag was voorbij om 16 uur, en dan was ik nog niet terug! Dan moest ik maar op andere dagen ook gaan werken....pffff!!! Heb nog nooit zoveel stress gehad van zoiets hoor!! Mijn ex collega heeft me toen nog gevraagd of het geen verkapte sekte was, want het leek er wel op.

[Goli]

Ik wilde het traject ook niet in, maar er werd mij in principe vriendelijk duidelijk gemaakt dat
ik anders niet meer verder geholpen kan worden.
Ik moet dus wel en zal het dus maar ondergaan.
Maar wat daarna?

[AnnemiekV]

Oooh, en die vragenlijst per computer van 3 uur!!!! Heb dit toen zitten doen, en mijn man las over mijn schouder mee. We hebben zitten hikken van het lachen hoor. Sommige vragen zijn echt erg....en sommigen krijg je -tig keer gevraagd, maar steeds net effe anders, lijken wel strikvragen op die manier!
Maar stel je vragen voor in de trand van: "Voelt u zich geneigd om mensen sexueel lastig te vallen in openbare ruimtes?" (Ik zal je het antwoord van mijn man besparen... )
Of een vraag als: "Krijgt u wel eens de neiging om iemand te vermoorden als u in een ruimte bent met meerdere personen?"
De eindconclusie van mijn lijst was dus dat ik zwaar depressief zou zijn en verslavingsgevoelig. (Ik heb wel een laarzentik, zou het dat zijn?)
Mijn collega's destijds heb ik dit laten lezen, voor feedback, ze kwamen niet meer bij! (Ik had eerder het gevoel in een slechte film te zijn belandt in die tijd)
De benzine kostte me destijds 200,- per maand met mijn oude autootje, want ze kijken echt niet of je vervoer hebt, en of je dat kunt betalen. (Tenslotte wil je alles over hebben voor je gezondheid, dus waag het daar iets van te zeggen, dat dat geld kost)

[johanna maria]

Dan kwamen die laarzen toch wel van pas in dat strafkamp?
maar even serieus, ik vind het schandalig dat dit mogelijk is...

[Goli]

Jeetje wat een verschrikkelijke vragen zeg.
Dat is echt absurd.
Ik begrijp niet wat dat met een lichamelijke ziekte te maken heeft.
Ja natuurlijk zit iedereen die dagelijks ernstige pijn en vermoeidheid etc. moet doorstaan
er weleens doorheen, maar dan ben je nog niet depressief en zeker geen psychopaat.

[afina]

Het is echt belachelijk dat er zulke vragen gesteld mogen worden en dat je ook nog verplicht wordt om eraan mee te doen...

Maar eerlijk gezegd denk ik dat die artsen dit ook van bovenaf opgelegd krijgen....onze regering heeft weinig ( geen ) consideratie met mensen die iets mankeren en dus dreigen geld te gaan kosten...Nederland is hardhollend op weg om een soort derde wereld land qua zorgverlening te worden....lang leve de participatie samenleving

[jesito]

In principe kunnen ze je dus alles laten doen vanuit een bedrijfsarts of UWV want anders volgt er loonsanctie of iets.
Het is gewoon pure chantage.

Ik heb toen der tijd ook mee gedaan aan revalidatietherapie op het ziekenhuis, ik ging daar redelijk graag heen omdat we met een leuke groep werkte.
Later werd als vanzelfsprekend alles opgeschroefd, qau tempo en gewichten.
Dit hield ik niet vol en gaf dit ook aan, ik had daar ook na de therapie veel last van.
En kreeg dan termen als: kom op, zo'n jonge meid. Naar mijn hoofd.
Op het einde van dit traject kreeg ik een gesprek en hierin werd dan gezegd dat ik moest proberen het schema op eigen initiatief te gaan doen.
Paar jaar later kreeg ik eens stom toevallig mijn medisch dossier voor mijn neus en las toen wat die troela daar in had gezet.
Ik was niet gemotiveerd en het zou mij niet lukken dit op eigen initiatief te gaan doen.

Vorig jaar nog heb ik een traject op eigen houtje met een diëtiste van het ziekenhuis en zelf een contract bij de sportschool.
In het begin gaat het allemaal nog redelijk, maar naar mate ik van hun moet gaan opbouwen gaat het steeds moeizamer en krijg ik steeds meer pijn.
Hier heb ik schouderklachten aan over gehouden met uiteindelijk een flinke slijmbeursontsteking en bedankt.

Ik ga nu om me heen kijken of ik misschien iets van een andere baan kan vinden, maar ondertussen als er niks uit komt vrijdag in maastricht moet ik aan dat traject beginnen.
Ik hoef daar gelukkig niet ook nog bij te werken, heb me sinds zondag weer volledig ziek gemeld, liep alweer veel te lang over mijn grens.
Ik probeer het maar positief te zien en hoop stiekem toch dat ciran iets voor me kan betekenen.
Als ik toch thuis zit is aan mezelf werken niet eens zo slecht misschien.
Maar ik blijf sceptisch en op m'n hoede en blijf het de grootste geldverslinderij vinden.
Ik heb ergens gelezen dat dit traject 9500 euro kost, waarom stoppen ze dat geld niet beter in een bijv. omscholing of zoektocht naar passend werk eventueel aangevuld met een kleine uitkering.
Dat geld is der niet, wordt dan geroepen....................MY ASS er zit overal geld zat, alleen het zit in die veels te dikke salarissen en auto's van de directeuren.

Ik ga even genieten van de komende dagen, mijn man heeft vrij gekregen van zijn werk en we gaan gewoon even wat leuks doen.
Maar ik blijf hier lezen hoor, vind het fijn om te schrijven met mensen die me snappen.

[zeeuws meisje]

Ik heb lang zitten denken of ik zou reageren of niet, maar uiteindelijk doe ik dat toch

Niemand hier schijnt te weten of te willen weten dat de meeste pijn en vermoeidheidsklachten niet lichamelijk van aard zijn, maar voortkomen uit psychische klachten. Ik vind het totaal niet raar dat ze een dergelijk traject aanraden en verplicht stellen. Kom op zeg, weet je wat het voor een werkgever kost als je je ziek meld? Je krijgt gewoon je geld en doet er niets voor! Daarnaast moet je werkgever allerlei boetes betalen als jij volledig blijft uitvallen. Dat bij elkaar is echt veel en veel meer geld dan die 9500 euro waar je het over hebt. Ook bij reuma heeft je psyche enorme invloed op je klachten. Je kunt met dit soort dingen heel erg veel verbetering krijgen. Natuurlijk genees je niet, maar al verminderen de klachten maar met de helft, dan nog is het de moeite waard toch?
Ik heb zelf ook een langdurige revalidatie gevolgd en heb daar veel van geleerd. Vooral ook dat wat ik wilde en waar ik mee bezig was, onhaalbaar was. Dat bleek ook, omdat ik kort na aflopp van het traject volledig ben afgekeurd. Alsof dat zo leuk is! Ik probeer met alle macht om weer te kunnen gaan werken, niet voor het geld maar vooral voor het gevoel dat ik weer van waarde ben..

Jesito, je zegt dat je zelf een traject hebt gedaan waarbij je een slijmbeursontsteking hebt opgelopen. Tja ik weet niet welk soort reuma je hebt, maar slijmbeursontstekingen komen nogal eens voor he, ik kan niet meer tellen hoeveel ik er inmiddels in mijn schouders heb gehad. En dat terwijl ik toen niet sportte. Ik ga nu 3x per week naar een fysio en sinds ik dat doe ga ik met enorme stappen vooruit, zonder dat ik extra ontstekingen heb. Omdat hij heel goed in de gaten houdt wat mijn lichamelijke grenzen zijn, iets wat in een reguliere sportschool niet mogelijk is. Ook ik bouw op, maar veel langzamer dan "gezonde" mensen. En ja, soms is ineens weer een knie ontstoken, of een schouder of noem maar op. Dat komt door de reuma. Dan moet ik een tijdje stoppen of rustig aan doen, tot het over is en ik weer verder kan gaan opbouwen bij de fysio. Ik wens je veel succes met de revalidatie toe!

[jesito]

Het hele gedoe altijd dat het allemaal psychisch is, ik geloof daar niet aan.
Op dit moment voel ik me geestelijk pas rot door het hele gezanik en de onzekerheid.
En dat ik voor een werkgever geld kost dat weet ik, maar naar mijn mening moet er ook 2 jaar aangemodderd worden om dan eens te bekijken of je wia krijgt of niet, dus of de werkgever van je af kan.
Er altijd maar van uitgaan dat het geestelijk is en niet lichamelijk vind ik echt een dooddoener.
Ik weet wat ik voel en wat ik wel en niet kan en als ik kan werken dan geloof mij dat ik dat zorgde dat ik niet in deze ellende van Arboartsen, ciran enz. ging zitten.
En dat ik idd gewoon fijn mijn eigen centen blijf verdienen.
Wat ik wil en wat ik kan staat gewoon ver uit elkaar.
En zoals ik al aangaf wil ik dat traject aangaan, hopende dat het me toch iets op gaat leveren.
Maar ik mag een mening hebben en wat ik allemaal lees, dat je naar kloosters moet en weet ik wat, sorry hoor maar het moet ook bij je passen.
Het wordt me nu onder dwang door mijn strot geduwd.
Ik zou liever zien dat ik geholpen word aan een baan die ik lichamelijk wel aan kan, maar ook zij weten dat dat moeilijk is.
En als een passende baan betekend dat ik naar bijv. een sociale werkplaats moet, dan ben ik de laatste die tegensputterd.