Reumatoide artritis

[antoon]

Reumatoide artritis , ik heb nog geen uitslag gehad van mijn arts wat ik heb , maar ik loop nu al vanaf maart met ontstoken knieen , ik slik MTX 10 pillen op dinsdag , met een maagbeschermer , en prednison .
Dat hielp goed , nu zit ik op 2 pillen prednison , dus af moeten bouwen , mijn benen voelen zo aan , dat ik denk dat er aan allebij de kanten een cementzak aan hangt van 25 kilo .
Hebben jullie daar ook zoveel last van , ik lees dat vele onder ons veel last hebben van de medicatie , daar heb ik totaal geen last van gelukkig , en ik heb het ook alleen in mijn knieen gelukkig .
Maar deze ziekte pakt flink door , van een fitte man van 55 naar een oud manneke gegaan , ik kan bijna niks meer , wat word je leven beperkt door deze aandoening ,alles wat ik deed daar moest ik
veel lopen en alles wat erbij hoort .
Natuurlijk is de pijn wel wat minder geworden ,maar nog steeds hinderlijk in je doen en laten , ik ben benieuwd wat de dokter nu weer gaat doen in nov , dan moet ik weer terug naar hem .
Toen ik 8 prednison pillen slikte had ik nergens last van , maar dat duurde niet lang .

[Lalage]

Pff heftig hoor! Dat je niet meer pijnloos kunt lopen beperkt je zo, vooral als je geen zittend beroep hebt. Kan je nog wel werken of zit je nu thuis?
Als de ontstekingen niet weggaan op de hoogste mtx-dosering krijg je er waarschijnlijk andere middelen bij die hopelijk verlichting geven. Maar het kan een aardige zoektocht zijn. Ik hoop dat je snel de juiste medicatie zult vinden! En anders zitten hier nog wel een paar lotgenoten om je moed in te typen.

[Arkan]

Ik ken je verhaal, ik ben nu 54, maar heb al een paar jaar problemen.
Ook ik ben van een fitte, energieke, werkende en sportieve vrouw naar een oude vrouw gegaan.

Qua medicatie is het een lange zoektocht geweest, maar na veel proberen en testen en weer afbouwen zit ik nu op medicatie die me toch nog een beetje laat leven en genieten.
Geef de moed niet op, ze kunnen tegenwoordig heel veel.
Ik zit nu op MTX en de daarbij behorende foliumzuur op de andere dagen, Motifene en ik spuit Enbrel.

Het is inderdaad heftig om er zo opeens voor te staan, maar blijf positief, de pijn en de ontstekingen zullen ze wel voor het grootste deel onder controle krijgen. Sterkte met het verwerken en aanvaarden.

[antoon]

Pff heftig hoor! Dat je niet meer pijnloos kunt lopen beperkt je zo, vooral als je geen zittend beroep hebt. Kan je nog wel werken of zit je nu thuis?
Als de ontstekingen niet weggaan op de hoogste mtx-dosering krijg je er waarschijnlijk andere middelen bij die hopelijk verlichting geven. Maar het kan een aardige zoektocht zijn. Ik hoop dat je snel de juiste medicatie zult vinden! En anders zitten hier nog wel een paar lotgenoten om je moed in te typen.

Ik zat al thuis met een kapotte rug , een paar keer aan geholpen , maar zonder resultaat , ik ben bouwvakker .
Dan weet je wel dat je nooit meer kan werken , je word als een zak vuil aan de straat gezet , onder de mom , daar zijn
we mooi vanaf .
Ze beloven van alles maar doen niks .Ik heb het nu over het UVW
Ik vind het zo raar , de ene dag voel ik mijn benen bijna niet , de andere dag kan ik niks , hebben dat er meer vraag ik me af .
De medicatie dat is een gezoek , van wat helpt en wat niet , ik heb ook het idee dat in mijn knieen ook schade aan gericht is .
Ze doen anders zeer zeg maar , en kraken en knakken van tijd tot tijd verschrikkelijk , dat zal er allemaal wel bij horen neem ik aan .
Arkan
Ik probeer ze positief mogelijk in het leven te staan , maar dat valt niet mee , ondanks mijn rug klachten kon ik redelijk uit de weg , dan bedoel ik lopen en zo ,
dat moest ik veel voor de rug .
Nu ben ik blij als ik een kilometer vol kan houden , meer dagen niet als wel .
Ik heb zelfs een invalide kaart gekregen , je moest me af en toe eens zien lopen , niet normaal .

[Dani-]

Op je vraag, hebben meer dat. Ja ik heb dat ook. Bij reuma een bekend iets. De ene dag kan je bijna niets en de volgende gaat het weer wat makkelijker.

Ook ik had een zwaar beroep en ben nu volledig afgekeurd. Heb een rolstoel voor afstanden meer dan 500 meter, omdat mijn voeten niet verder kunnen. Het kraken van de knieën hoort ook bij mij. In een stille huiskamer hoor je mij lopen..

Probeer wat je kunt te blijven doen! Niet bewegen betekend nog meer beperking. Ik loop die 500 meter en geef dan weer rust door verder te gaan in de rolstoel.
Medicatie zoektocht kan lang duren, maar soms is er iets wat wel aanslaat! Prednison is trouwens heerlijk...

Ben jij afgekeurd?

[antoon]

Hoi Dani , ik zie het nu pas , veel gezeik gehad met mijn vrouw , in overspannen toestand opgenomen .
En op je vraag antwoord te geven , ja ik ben 80 tot 100% afgekeurd , je krijgt een schijntje om te leven , ik heb me kapot gewerkt op de
bouw vanaf mijn 16 jaar tot ongeveer 51 , toen begon het gesodemieter .
Je gaat ver achteruit , niemand die nog iets om je geeft , je staat aan de zijlijn met een zeer klein loontje , ik hed het liever niet gehad .
Het ergste is je kan niks meer , ik kan me er niet bij neer leggen .
Nu ben ik ook aan het spuiten geslagen van MTC , ik heb nergens last van , en ook weer andere pillen erbij gekregen , hij q wil van de prednison af , ik ook wel hoor .
Maar je voelt het meteen als je af aan het bouwen bent .
Wat ben je toch gelukkig als je niks mankeert